De generatie van onze grootouders die tijdens de Tweede Wereldoorlog leefden, waren geobsedeerd door economische veiligheid. Ze voedden hun kinderen op om praktische, veilige carrières op te bouwen. Het was belangrijk om hard te werken en de kost te verdienen, om nooit meer in zo’n moeilijke omstandigheden te leven als tijdens de oorlog. Dus vertelden ze hun kinderen (onze ouders) dat ze op zoek moesten gaan naar een veilige baan. Ze wilden dat hún kinderen het beter zouden hebben dan zij.
Mijn ouders, geboren tijdens de Tweede Wereldoorlog en zoals de meeste mensen van hun leeftijd, opgegroeid in een huis zonder toilet, televisie, auto, telefoon, enz. begonnen te werken sinds hun jeugd, omdat er eigenlijk geen andere keuze was. Mijn moeder verloor haar moeder op jonge leeftijd en moest meehelpen in het huishouden bij haar vader. Tijd om te studeren was er niet. Mijn vader werkte ruim 60 jaar van zijn leven aan zijn eigen zaak. We hadden thuis niets tekort, maar vrije tijd hadden ze amper. Er moest toch gewerkt worden!
Na de Tweede Wereldoorlog traden gezinnen binnen in de Gouden Jaren 60. Dit was een naoorlogse periode van economische welvaart, nieuw gevonden optimisme en opwindende uitvindingen. Oudere generaties zullen altijd zeggen dat de prijzen in hún tijd redelijk waren, dat politici nobel waren en dat kinderen hun ouderen respecteerden. Maar voor veel mensen die in de jaren ’60 en ’70 een baan vonden en hard konden werken, waren de prijzen best redelijk! Mijn ouders waren blij dat ze hun allereerste auto konden kopen toen ze al een eind in de dertig waren. Over het algemeen deden veel mensen in de Gouden Jaren het beter dan ze hadden verwacht en dit gaf veel mensen een gevoel van voldoening en optimisme voor de toekomst en voor hun kinderen.
Toen wij rond het nieuwe millennium en daarna de arbeidsmarkt betraden, was er (opnieuw) een economische crisis en kregen we te horen dat we (weer) op zoek moesten naar een veilige baan. Maar de tijden waren veranderd, traditionele bedrijven met een piramidale structuur gingen achteruit en de omloopsnelheid van jobs ging fors omhoog. Voor mensen geboren rond 1980 (generatie Y) werd de route een beetje anders. Velen begonnen te beseffen dat hun hele leven voor hetzelfde bedrijf werken een zeldzame optie werd en dat het vooral belangrijk bleek om los van het materiële gewoon plezier te hebben in het leven.
Daarom vind ik nog steeds dat internet het perfecte antwoord is in elke economische crisis en zeker ook in coronatijden, nu iedereen zijn passie kan delen en diensten online plaatsen aan ongelooflijk lage kosten. Misschien zoek je een reispartner om postcorona de wereld te gaan ontdekken, wil je je handgemaakte juwelen of eigen voeding verkopen via je eigen Facebook-pagina of website, online consultaties promoten, een blog starten over een hobby, vrijwilligerswerk zoeken in het buitenland, anderen een vaardigheid leren die je zelf al onder de knie hebt op sites zoals Udemy, enz. Of je nu al een baan hebt en wat geld wilt bijverdienen, gewoon nieuwe mensen wil leren kennen, of je besluit een duik te nemen in het ondernemerschap, de mogelijkheden zijn eindeloos. Dat betekent niet dat het gemakkelijk zal zijn om je eigen projecten op te zetten, maar je kansen liggen meer dan klaar! Toch wachten veel mensen af en blijven lang piekeren alvorens hun eigen ding te doen.
Eén van de zaken die hen waarschijnlijk tegenhoudt, is hun eigen mindset. Want het gras van andere mensen lijkt vaak groener als je oppervlakkig naar andermans leven kijkt. Ook op Facebook en Instagram lijkt de wereld van anderen glorieus. We kunnen dan in de val trappen te denken dat iedereen alleen “het goede leven” leidt. De waarheid is dat iedereen net zo besluiteloos, verdrietig, twijfelachtig en gefrustreerd kan zijn als ieder ander mens.
De tijden veranderen altijd en daar hebben we geen controle over. Maar als jij jouw ding doet:
- Zal je geluk niet afhangen van het bedrag op je bankrekening.
- Zal je niet het gevoel hebben dat je moet werken zoals je grootouders dat vroeger deden.
- Voor het grootste deel van ons leven leven we volgens een script dat ons vertelt hoe en wanneer we van de ene fase naar de andere moeten gaan. Van school tot werk en huwelijk, we weten allemaal wat er traditioneel van ons wordt verwacht, maar we kunnen net zo goed dit “wettenboek” verscheuren en een nieuw script schrijven, dat even angstaanjagend als opwindend is!
- Je kunt je eigen versie van het leven bereiken!
- En dit komt er nog steeds sierlijk met mee: je hebt nooit meer enige reden om anderen te gaan vertellen hoe perfect jij hún leven wel vindt.een
https://clck.ru/34aceS